Kochani, dużo czasu minęło od poprzedniego artykułu dotyczącego psiego języka – w międzyczasie chcieliśmy poruszyć wiele innych ciekawych tematów.
Teraz pora na drugą część naszych rozważań na temat psiej mowy ciała, w poniższym tekście opowiemy Wam jak rozpoznać złe samopoczucie psa, który jak większość zwierząt często choruje i cierpi w milczeniu.
Pies nie powie nam co mu dolega – oczywiście, pies ani żadne inne stworzenie nie poinformuje nas o swoich cierpieniach z oczywistych względów – po pierwsze nie mówi, a po drugie w instynkt przetrwania nie jest wpisane okazywanie jakiejkolwiek słabości.
Z tych powodów warto obserwować nasze zwierzęta domowe, aby zareagować w odpowiednim momencie. Oto kilka zmian w psim zachowaniu, które powinny zaalarmować opiekunów:
1. Utrata apetytu – ta cecha jest niepokojąca wówczas, jeżeli nasz pies do tej pory nie miał problemów ze spożywaniem pokarmu oraz jeżeli w ostatnim czasie nie została zmieniona karma. Jeżeli pies wcześniej zjadał swój pokarm a dieta nie uległa zmianie – a od jakiegoś czasu nie zjada całej porcji, należy udać się do weterynarza w celu ustalenia diagnozy – najprawdopodobniej Wasz psiak zostanie skierowany na badania krwi, gdzie zostanie wykonana podstawowa morfologia.
2. Ukrywanie się – chore zwierzę będzie usiłowało znaleźć sobie spokojne miejsce, jeżeli legowisko znajduje się na zbyt otwartej przestrzeni, pies będzie wybierał zupełnie inne miejsca do ukrycia i w tych miejscach spędzał większość czasu. Zachowanie to powinno nas zaalarmować ponieważ może oznaczać, że zwierzę jest poddane silnemu stresowi lub odczuwa jakiś rodzaj fizycznego dyskomfortu
3. Obsesyjne lizanie łap – temat psich łap poruszaliśmy już na naszym blogu w artykule psie łapy zwierciadłem duszy
W skrócie – psie łapy są całym światem psa, w szczególności przednie 🙂 Odzwierciedlają wiele problemów psychofizycznych. Nadmierne i kompulsywne wylizywanie łap może być: oznaką stresu, bólu, alergii i różnego rodzaju chorób. Mogą dotyczyć wprost – samych łap np. za długich pazurów, ran na poduszkach itp. jak i informować o tym, że pies odczuwa dyskomfort w zupełnie innych miejscach a jedynie przenosi stres związany z bólem na swoje przednie łapy.
4. Utrata znacznej ilości sierści – Oczywiście psy gubią sierść, niektóre okresowo inne przez cały rok w zależności od warunków w jakich żyją. Jednak w sytuacjach, w których dorosły pies (po zmianie włosa ze szczenięcego) zaczyna gubić znaczące ilości sierści bez oczywistej przyczyny – warto skonsultować tę kwestię z weterynarzem.
5. Agresja – agresja może oznaczać problemy behawioralne, ale nie musi. Często jest to jeden z pierwszych wyraźnych objawów różnego rodzaju chorób. W zależności od tolerancji i progu bólu – niektóre psy zaczną okazywać agresję w momencie bardzo poważnego i późnego stadium choroby, inne psiaki w typie hipochondryków – zaalarmują swoich właścicieli już z błahych powodów. Zawsze jednak, warto skonsultować stan zdrowia i zachowanie naszego pupila – jeżeli zwierzę wykazuje zachowania agresywne w sytuacjach, w których dotychczas nie było żadnych problemów.
6. Leżenie w nietypowych pozycjach – większość właścicieli zna ulubione pozycje swoich psów, wiemy, że niektóre potrafią być bardzo dziwne…Jeżeli jednak Wasz czworonóg od jakiegoś czasu pokłada się w nietypowej dla siebie pozycji np. jego kręgosłup jest wyraźnie odgięty w inną stronę, pies unika leżenia na którejś z kończyn, pokłada się bokiem a jego brzuch jest wzdęty – może to oznaczać poważne problemy zarówno z układem pokarmowym jak i kostno-stawowym.
7. Wzdęcia lub dziwny chód – jak wyżej – mogą sygnalizować szereg różnych niebezpiecznych dla zdrowia i życia schorzeń.
8. Spożywanie większej ilości wody – Oczywiście może się zdarzyć, że w związku z wysoką temperaturą panującą w domu lub na zewnątrz a także z suchością powietrza towarzyszącym ujemnym temperaturom w trakcie zimy – pies może przez kilka dni pić więcej wody i nie ma wówczas powodu do niepokoju. Jeżeli jednak, sytuacja trwa już kilka tygodni – nadmierne pragnienie może być jednym z objawów psiej cukrzycy, problemów hormonalnych, chorób wątroby lub nerek i wielu, wielu innych…
9. Łzawienie – Na temat łzawiących oczu już pisaliśmy w tym artykule, ale dla przypomnienia: ciemny kolor łez wywołują tzw. Porfiryny – zawierają dużą ilość żelaza – stąd rdzawe zabarwienie sierści (cząsteczki te znajdują się także w ślinie – dlatego, kiedy jasny pies wylizuje sobie łapki, również będzie miał ciemniejszy ten wylizywany obszar. )
Nadmierne łzawienie może być objawem: 1. Alergii, 2. Chorób zębów lub dziąseł 3. Infekcji ucha 4. Chorób wątroby lub trzustki 5. ciąży lub cieczki itp.
Łzawienie jest częstym kłopotem u psów z krótką kufą i wynika z nieprawidłowej budowy kanalików łzowych – łzy z powodu krótkiej czaszki nadmiernie wypychane są do przodu z uciskanych kanalików.
10. Nietypowe zachowania indywidualne – opiekunów powinny alarmować wszystkie zachowania, które nie są typowe dla psów, które znamy. Oznacza to, że zarówno nadpobudliwość jak i ospałość może być podejrzanym objawem, jeśli nasz pupil do tej pory był mało aktywny i spokojny, a nastąpiła zmiana i zwierzę zaczęło się dziwnie zachowywać, wykazywać nadpobudliwość, niepokój , trudności ze znalezieniem sobie miejsca itp może to być objaw choroby, podobnie jak utrata energii i apatia u wcześniej radosnych i energicznych zwierząt.
Podsumowując: jako opiekunowie, jesteśmy odpowiedzialni, za zapewnienie psu i każdemu innemu zwierzęciu – komfortu psychicznego i fizycznego oraz bezpieczeństwa. Zadaniem dobrego opiekuna jest nie tylko czerpanie radości z psiego towarzystwa ale także w pełni odpowiedzialna opieka polegająca na bacznym obserwowaniu zachowania naszego czworonoga. Życzymy wszystkim, aby takich obserwacji i powodów do niepokoju było jak najmniej. Dbajcie o siebie i o swoje zwierzaki!